Praktyka śmiechu i odreagowania (joga śmiechu, śmiechojoga, śmiechotaniec) to wywoływanie śmiechu za sprawą prostych ćwiczeń i zabaw, niezależnie od odczuwanego nastroju, poczucia humoru czy komizmu sytuacji.
Opiera się na założeniu, że efekty śmiechu wywołanego i naturalnego są dla organizmu podobne.
Wywołany śmiech przechodzi w pewnym momencie w śmiech naturalny. Występuje też zjawisko „zarażania się” śmiechem od prowadzącego i innych uczestników.
Praktyka śmiechu to doświadczenie szczególnie ciekawe dla osób dorosłych – pozwala na przypomnienie sobie dziecięcej zabawy, beztroski, spontaniczności i radości, co jednocześnie bywa dla dorosłych wyzwaniem.

Praktyka oddechu i regeneracji polega na świadomym regulowaniu procesu oddychania, który na co dzień odbywa się automatycznie, lecz często nieprawidłowo.
Wiele osób oddycha bardzo płytko albo wstrzymuje oddech, co nasila się w sytuacjach stresowych. Wykorzystywana jest tylko część powierzchni oddechowej płuc, organizm nie otrzymuje odpowiedniej ilości tlenu, przez co nie funkcjonuje optymalnie.
Odpowiednio dobrane i zastosowane techniki oddechowe mogą pomóc w wyciszeniu i osiągnięciu spokoju, a inne podnieść poziom energii i pobudzić do działania.
W trakcie zajęć praktykowane są różne techniki oddechowe.
Jednym z kluczowych celów jest nabycie umiejętności oddychania przeponowego, co jest szczególnie przydatne w sytuacjach stresowych.

W zależności od typu zajęć wykorzystywane są różnorodne metody, min. łagodne ćwiczenia rozciągające, mindfulness (trening uważności), progresywna relaksacja mięśni (trening Jacobsona), arteterapia (myślenie wizualne/kolorowanie antystresowe), elementy tańca, a nawet wzdychanie i ziewanie!